İyi Beslen İyi Hisset

Tarifler

13/11/2017

Fırında Elmalı Tarçınlı Yulaf

tarifler

14/08/2017

Omlet Tart

tarifler

07/07/2017

Fırında Baharatlı Karışık Sebze

tarifler

29/05/2017

Kookoo Sabzi (Kuku Sabzi)

tarifler

24/02/2017

Seed Mix (Tohum Çekirdek Karışımı)

tarifler

31/12/2016

Yulaflı Yüksek Proteinli Pancake

tarifler

30/11/2016

Atıştırmalık Baharatlı Nohut

tarifler

31/10/2016

Bezelye Salatası

tarifler

1
2
3
4

Yazılar

19

Nis

Volümetrik Beslenme

Volümetrik beslenme, 1990’lı yıllarda araştırılmaya başlanan ve bilimsel literatüre giren, 2000’li ...
10

Mar

Duygusal Yeme

Duygusal yeme nedir? Bir insanın bir duygu kaynaklı olarak bir şeyler yemeye yönelmesine duygusal...
18

Şub

Intermittent Fasting – Aralıklı Oruç

Intermittent Fasting / IF (aralıklı oruç) son zamanlarda popüler olan beslenme yöntemlerinden biri, ...
06

Şub

Meyve Şekeri Fruktoz

Son zamanlarda sıklıkla sorulan konulardan biri, meyve şekeri. “Eklenti şeker”le alakalı bilincin ge...

Instagram

Öyle bir hastalık düşünün ki, tüm hormonlar

Öyle bir hastalık düşünün ki, tüm hormonlarınızı; uykunuzu, iştahınızı, ruh sağlığınızı ve diğer birçok şeyi etkiliyor. Hayat kalitenizi ciddi şekilde düşürüyor...

Genetik ve çevresel faktörler sonucu ortaya çıkan, ortalama 10 kadından birinde görülse de kompleksitesinden dolayı görülme sıklığına göre hak ettiği araştırma bütçesine ulaşamayan ve bu sebeple hakkında hak ettiğinden çok daha az araştırma olan karmaşık bir hormonal bozukluk. Modern tıbbın bu hastalığa bulabildiği bir "tedavi" henüz yok. Tedavi olarak uygulanan ana şey, çeşitli ilaçlarla semptomların daha da kötüye gitmesini engellemek.

Tıp literatüründen farklı olarak, beslenme ve fizyoloji bilimsel literatüründe PKOS yönetiminde faydası olduğu kanıtlanmış (sivilceleri, tüylenmeyi, regl düzensizliğini azalttığı gösterilen) azımsanmayacak sayıda çalışma var. İşte biz tüm bu literatürü derledik ve 4 haftalık "PKOS'la İyi Hisset" online programını hazırladık. Amacımız PKOS'lu kişinin hastalığını tanıması, onunla barışması ve semptomlarını kontrol altına alarak, daha iyi hissettiği bir hayata kavuşması ve tüm bunları yaparken aynı yolda yürüyen kişilerle çevrelenmiş olması, yalnız hissetmemesi ve desteklenmesi. Bu 4 haftalık programın size çok iyi geleceğine eminiz ❤️

PKOS'la İyi Hisset'in yeni grubu 21 Kasım'da başlıyor. Çok büyük ihtimalle bu gruptan sonra yeni bir grup açmayacağız. Düşünüyorsanız kaçırmayın deriz.

Detaylı bilgi için online@cyknutrition.co.uk'e email atabilirsiniz 💌

PKOS teşhisimi 14 yaşımda aldım. O zamandan bu

PKOS teşhisimi 14 yaşımda aldım. O zamandan bu zamana gitmediğim jinekolog ve endokrinolog, denemediğim doğum kontrol hapı kalmadı diyebilirim. 20'li yaşlarımın başları, benim aklımda olmamasına rağmen 30 yaşına kadar çocuk yapman lazım diyerek farkında olmadan psikolojimi bozan doktorlara "ama ben akademik kariyer yapmayı düşünüyorum" diye cevap vererek geçti. Sonrasında çok uzun bir süre bir yol ayrımında hissettim kendimi, bunun verdiği huzursuzluğu tanımlamayacak kelimeler bulmakta zorlanıyorum... Eş zamanlı olarak doğum kontrol hapını bıraktığım anda 3-4 ay boyunca regl olmadığım yıllar geçirdim, bunun nasıl bir huzursuzluk yarattığını anlatmıyorum bile... İnişli çıkışlı ruh halim, kendimi her gün dayak yemiş gibi yorgun hissederek uyanmam ve bir türlü kendi bedenimde "iyi" hissedememle birlikte kendi üzerimde ufak deneyler yapmaya başladım. Kendimi nasıl daha iyi hissedebileceğimi bulmaya çalıştım. Derken 2015'te Roehampton Üniversitesi'nde PKOS, beslenme ve yeme davranışı konusunda araştırma yapıldığını öğrendim.
_
(Bir ara not: PKOS, oldukça kompleks bir endokrinolojik hastalık, bu sebeple de toplumda görülme sıklığına kıyasla maalesef bu konuda çok az araştırma yapılıyor. Bu sebeple öncesinde beslenme okumuş olsam da o noktaya kadar PKOS ve beslenme ya da yaşam tarzı yönetimi konusundaki literatürle hiç yollarım kesişmemişti...)
_
Derken 2015'te Roehampton Üniversitesi'nde ikinci yüksek lisansıma başlamaya karar verdim, klinik beslenme alanında. Tezimi tabii ki PKOS alanında yazdım ve bu tezi yazarken fark ettim ki PKOS ve yaşam tarzı yönetimiyle alakalı çok büyük olmasa da bir şeylere işaret eden bir literatür var. Okumaya başladım, boş bulduğum tüm vakitlerimi okuyarak geçirdim. Sonrasında okuyup öğrendiklerimi kendi üzerimde kullanmaya başladım. Hayatımda ilk defa dışarıdan hiçbir ilaca bağlı olmadan, düzenli regl olmaya başladım. Ve kendimi ilk defa gerçekten "iyi" hissediyordum. Şahsen söyleyebilirim ki, 10 seneden fazla doktor doktor gezmiş, binbir ilaç değiştirmiş biri için "yaşam tarzı" değişikliklerinin böyle sonuç verdiğini görmek gerçekten inanılmaz bir tecrübeydi. (devam ediyor 👇🏻)

PKOS ve yaşam tarzı yönetimi konusundaki tüm b

PKOS ve yaşam tarzı yönetimi konusundaki tüm bilimsel literatürü inceleyerek yaklaşık iki senelik çalışmanın sonunda @dilan.cyknutrition'la birlikte ortaya çıkardığımız, 100'e yakın bilimsel referanslı, online grup danışmanlığı programımız PKOS'la İyi Hisset'in dördüncü ve son grubu 21 Kasım Pazartesi başlıyor. PKOS'luysanız hastalığınızı yakından tanımak, semptomları kontrol altına alarak onunla yaşamayı öğrenmek için bu programın size çok iyi geleceğini düşünüyoruz ❤️
_
Detaylı bilgi için online@cyknutrition.co.uk'e email atabilirsiniz 💌
_
Bu grup çok büyük ihtimalle PKOS'la İyi Hisset'in son grubu olacak, eğer katılmayı düşünüyorsanız kaçırmayın derim 🥰

Fazla mı yedim? Bir sonraki öğünümde ne yiy

Fazla mı yedim? Bir sonraki öğünümde ne yiyeceğim? Şimdi mi yesem, sonra mı yesem? X yemek istiyorum, ama yememem lazım. Yarın ne yesem?... gibi düşünceler devamlı olduğunda bu duruma örnektir. _ Bu gibi düşünceler ara ara normaldir fakat sürekli böyle şeyler düşünüyorsanız, bu düşüncelerden yaptıklarınıza odaklanamıyorsanız işte bu durum anormaldir. Bu duruma preoccupation with food yani yiyeceklerle ilgili aşırı zihinsel meşguliyet denir.  _ Açlık durumunun yiyeceklerle ilgili zihinsel meşguliyeti arttırdığı bilinir (birkaç ay önce uzun süreli açlığın etkileri diye bir post serisi yapmıştık, bakabilirsiniz). Dolayısıyla ciddi kalori açığı yaratan bir diyet ya da belli yiyeceklerin yasak olduğu "X'siz beslenme" tarzı bir şeyler yapıyorsanız ilginizin yiyeceklere kayması normal. Çünkü hayatta kalmamız için enerjiye ihtiyacımız var ve ağızdan vücuda giren enerji miktarı ihtiyacımıza göre çok az olur ve hızlıca depolardaki yağları yakarsak beynimiz böyle giderse yok olacağız duruma müdahale etmem lazım diyerek dikkatimizi yiyeceklere kaydırmaya başlar ve sonrasında sürekli yiyecek düşünmeye, ne yiyeceğinizi ya da ne ne yemeyeceğinizi düşünmeye başlarsınız, internette yemek tarifleri bakarken bulursunuz kendinizi ve craving yani aş erme görülmeye başlar.  _ Yiyeceklerle ilgili zihinsel meşguliyet sürekli olduğunda kişinin hayat kalitesini ciddi şekilde düşürür ve yeme bozukluklarına altyapı hazırlayabilir, aynı zamanda bu yiyeceklerle zihinsel meşguliyet anoreksiya, bulimia ve binge eating disorder gibi yeme bozukluklarında da ortak olarak görülen bir durumdur. _ Peki bu durumda ne yapılması gerekiyor? (Yeme bozukluğunuz olmadığını varsayarak) -Kalori hesaplama vb uygulamalardan uzaklaşmak, -Diyetisyenle çalışıyorsanız, listenizdeki porsiyonlarınızı arttırmasını ve kalori açığını ufaltmasını istemek ya da bir süreliğine kilo verme değil de koruma hedefli beslenmek, -Yasak yiyecekleri ortadan kaldırmak, istediğinizde istediğiniz yiyeceği yemeye kendinize izin vermek (detaylı açıklama için bkz: önceki yeme atağı postları)
-ve Kendinize zaman vererek sabretmek zamanla yiyeceklerle ilgili zihinsel meşguliyetinizin azalmasına yardımcı olacaktır ✅ #cerenyavuz

Birkaç hafta önce @lafetejewellery'i dünyayla b

Birkaç hafta önce @lafetejewellery'i dünyayla buluşturmamıza günler kala, İstanbul'dayken annem ne kadar yoğun çalıştığımı görüp (sabah 4-5 saat La Fete'in işlerini yapıp aynı günün geri kalanında full-time beslenme uzmanlığı yapıp, akşam 1-2 saatliğine bir arkadaşımı görüp ya da spora gidip sonra eve gelip gelip tekrar 1-2 saat daha bilgisayarda La Fete'in işlerini yaptığım bir dönemde) sanırım hayatımda ilk defa bana "çalışkan kızım" demişti.

Sonra laf arasında bunu Sima'ya söylediğimde, o da annemin bu tepkisine şaşırıp, tabii kaç senedir Londra'da olduğun için beslenmeyle ilgili nasıl çalıştığını görmedi tarzı bir şey söyledi. Haklıydı, annem benim senelerdir -çok severek ve isteyerek- ortalama haftada 50-55 saat afedersiniz köpek gibi çalıştığımı hiç görmemişti. Annemin beni en son gerçekten bir şeyler üzerine çalışırken gördüğü zamanın ÖSS'ydi.

Bu konuşma sonrasında, kendi içimde insanın davranışlarının motivasyonuna göre ne kadar değişebildiği üzerine baya düşündüm. Ben öğrencilik hayatım boyunca pek iyi bir öğrenci olmadım, öğretilen şeylerin birçoğunu çok anlamsız ve gerçek hayattan uzak buldum, hala da öyle buluyorum ya neyse. Üniversiteye kadarki okul hayatımın büyük bir kısmını bitse de gitsek diye geçirdim, ve bu senelerde tüm öğretmenlerimin ağzından benimle ilgili tek bir cümle yankılandı... Zeki ama çalışmıyor.

Ta ki, ÖSS senesine kadar çünkü bir hedefim vardı. İstediğim okulda istediğim bölümü okumak. Ve işte bu motivasyon beni 9 ay boyunca deliler gibi ders çalışan bir hale getirmişti. Sonrasında en çok istediğim üniversiteyi ve bölümü kazandım. Derken evden ayrıldım ve yurda çıktım. Ve sonraki süreci zaten hiç annem görmedi. Londra'ya taşındıktan sonra da bu son seneye kadar İstanbul'a yılda 3-4 kere geliyor, o haftalarda da genelde çalışmıyor olduğum için annem sonraki çalışma tempomu da neredeyse hiç görmedi. Son aylarda biz La Fete'i doğurma sancıları çekerken ve ben her ay İstanbul'a gelip hem seanslarıma hem de La Fete'in işlerine devam ederken ne kadar yoğun olduğumu gören annem herhalde kendi içinde şok yaşadı ve bana çalışkan kızım dedi djsdsjh (devam ediyor 👇🏻) #cerenyavuz

Danışanlarımla konuşurken sık sık hatırlatt

Danışanlarımla konuşurken sık sık hatırlattığım bir nokta var ki, o da yaptıkları ve yapmaya çalıştıkları her şeyi kendileri ve kendilerini iyi hissetmek istedikleri için yaptıkları. Çünkü hiçbirmizden başka bir tane daha yok, var olmamız değerli olmamız için yeterli bir sebep 💘
_
Daha "sağlıklı" beslenmek ya da daha "sağlıklı" bir hayat tarzına sahip olmak sizden başka kimsenin hayatında pek bir şey değiştirmeyecek. Doktorunuzdan ya diyetisyeninizden korktuğunuz için ya da çevrenizdekilerin iğneleyici kilo yorumlarına maruz kalmamak için değil, yaptığınız ve yapmaya çalıştığınız her değişikliği sadece kendiniz, kendinizi iyi hissetmek istediğiniz, kendinizi sevdiğiniz, daha sağlıklı, uzun bir ömür geçirmek istediğiniz için yaptığınızı hatırlatmaya çalışın. Eminim olayları biraz daha farklı bir yerden algılamanıza yardımcı olacak... Ne yaptığınız kadar, onu niye ve hangi motivasyonla yaptığınız da önemli, özellikle de kalıcı davranış değişikliğini hedefliyorsak... Bir düşünün derim 🤗 #cerenyavuz